Schoolritme met tussendoor een minivakantie...
vote now
Ik geloof dat ik nu het record van blogloze tijd heb verbroken!
Soms is het lastig de draad weer op te pakken, waar ga ik beginnen, ga ik wel of niet over de achterliggende tijd bloggen.
Na een zomervakantie van wel en niet uitgekomen verwachtingen, overlijden van mijn opa, en ook fijne dingen, de eerste helft prachtig zomerweer, de tweede helft vochtig, maar we konden tussen de buien door nog prima naar buiten.
Toen brak al snel weer de tijd aan van het schoolgaan.
Ook weer goed, al is het, ook voor de kinderen, wel weer wennen en vermoeiend.
Maar, de tweede week zaten we weer goed in het ritme!
De kinderen zouden nog een keer met zijn vieren bij mijn ouders gaan logeren, maar omdat opa ziek werd en stierf, mijn ouders op vakantie gingen, was het er tijdens de zomervakantie niet van gekomen, dus mochten ze vrijdag komen. Wat een feest!
Een tijdje geleden gaf mijn vriendin aan dat het leuk zou zijn eens samen weg te gaan, nu, dat leek mij ook erg leuk!
Gelukkig kon zij ook die dagen, moest alleen vrijdagmorgen tot tien uur werken, maar dat gaf niet. Ik moest toch thuis ook nog alle dieren verzorgen, de kinders naar school helpen, het huis een beetje toonbaar achterlaten, logeerspullen naar mijn ouders brengen, daar meteen koffie gedronken, en toen naar mijn vriendin.
Ik kwam daar ongeveer twaalf uur aan, we hebben bij haar heerlijk gelunched, haar man had 's morgens nog heerlijke broodjes gehaald.
Om ongeveer kwart over twee vertrokken we, het hotel was dichtbij de woonplaats van mijn vriendin.
We arriveerden om half drie bij het hotel.
Het was heerlijk. Het was natuurlijk al prachtig weer, mooier kon niet. We hebben heerlijk buiten gezeten, koffie gedronken met iets lekkers, wandelingetjes gemaakt, natuurlijk veel gekletst,de slappe lach gehad, heerlijk gegeten, goed geslapen, de bedden waren goed, volgende dag heerlijk ontbeten, weer een wandelingetje gemaakt, wat fris gedronken, naar de zandverstuiving geweest, prachtig, naar een ander restaurant gereden en daar nog koffie gedronken en een late lunch besteld. Het was echt genieten, en alles lekker op gemak gedaan.
Geen zorgen om de kinderen, die waren immers bij mijn ouders, manlief had vrijdagavond op het werk gegeten, ze mogen daar altijd wat bestellen, mijn moeder had voor zaterdag een flinke portie macaroni gebracht wat hij alleen even hoefde op te warmen, en verder moest hij zich voor één keer maar zien te redden...
Is ook prima gelukt, al vond hij het wel stilletjes. Maar koffiedrinken kon hij bij zijn moeder, die bij ons woont, dus, niets te klagen toch?
Thank you, Friend!
Soms is het lastig de draad weer op te pakken, waar ga ik beginnen, ga ik wel of niet over de achterliggende tijd bloggen.
Na een zomervakantie van wel en niet uitgekomen verwachtingen, overlijden van mijn opa, en ook fijne dingen, de eerste helft prachtig zomerweer, de tweede helft vochtig, maar we konden tussen de buien door nog prima naar buiten.
Toen brak al snel weer de tijd aan van het schoolgaan.
Ook weer goed, al is het, ook voor de kinderen, wel weer wennen en vermoeiend.
Maar, de tweede week zaten we weer goed in het ritme!
De kinderen zouden nog een keer met zijn vieren bij mijn ouders gaan logeren, maar omdat opa ziek werd en stierf, mijn ouders op vakantie gingen, was het er tijdens de zomervakantie niet van gekomen, dus mochten ze vrijdag komen. Wat een feest!
Een tijdje geleden gaf mijn vriendin aan dat het leuk zou zijn eens samen weg te gaan, nu, dat leek mij ook erg leuk!
Gelukkig kon zij ook die dagen, moest alleen vrijdagmorgen tot tien uur werken, maar dat gaf niet. Ik moest toch thuis ook nog alle dieren verzorgen, de kinders naar school helpen, het huis een beetje toonbaar achterlaten, logeerspullen naar mijn ouders brengen, daar meteen koffie gedronken, en toen naar mijn vriendin.
Ik kwam daar ongeveer twaalf uur aan, we hebben bij haar heerlijk gelunched, haar man had 's morgens nog heerlijke broodjes gehaald.
Om ongeveer kwart over twee vertrokken we, het hotel was dichtbij de woonplaats van mijn vriendin.
We arriveerden om half drie bij het hotel.
Geen zorgen om de kinderen, die waren immers bij mijn ouders, manlief had vrijdagavond op het werk gegeten, ze mogen daar altijd wat bestellen, mijn moeder had voor zaterdag een flinke portie macaroni gebracht wat hij alleen even hoefde op te warmen, en verder moest hij zich voor één keer maar zien te redden...
Is ook prima gelukt, al vond hij het wel stilletjes. Maar koffiedrinken kon hij bij zijn moeder, die bij ons woont, dus, niets te klagen toch?
~*~
Mama's Stories
Opmerkingen
Beoordeel dit recept:
Er zijn nog geen reacties!
