Kennen jullie dat gevoel?
Dat je zoveel doet in het weekend, dat je op maandag denkt 'huh, was het maar een weekend'???
Ik heb dat de ene keer heeeeellll vaak en de andere keer tijden niet.
Afgelopen vrijdag begon het al.
Mijn zus (met haar kinderen van 3 en 7 jaar) kwam naar ons toe, ik had mijn moeder al opgehaald, boodschapjes gedaan en gekookt.
Goed, ze komen binnen en het is ineens een waterval van geluid, drukte en gepraat. Echt, het zijn maar 2 kinderen, maar wat moet ik dan wennen zeg. Het is altijd een heel verschil met mijn eigen kinderen, maar dat komt hoofdzakelijk door de leeftijden. Ik heb me ook weleens afgevraagd of die 2 van mij ook zo druk zijn, maar natuurlijk waren ze wel, ik herrinner me het gewoon niet meer.
Zus was binnen, moeder en ik gingen met Sinyo weg naar het ziekenhuis, zus kwam later want wilde eerst rustig eten.
Man kwam later ook naar het ziekenhuis (werkte tot laat) en na het ziekenhuis naar huis gegaan. Zus ging ook mee en later ging ze met mams mee naar huis en bleef daar slapen.
Zaterdag begon natuurlijk weer met voetbal kijken, gelukkiig was het niet koud, maar helaas verloren ze. Daarna boodschappen doen, elke-keer-op-dat-tijdstip-denk-ik-WAAROM doen we het ook alweer NU?!, het is dan namelijk tegen 1 uur en tja dan is het druk! We hadden niet veel nodig dus we waren redelijk snel klaar. Hup naar huis alles weggezet en toen begon een rare missie.
2 nichtjes van ons zijn jarig geweest (8 en 10 jaar geworden) en ze wilden zooooooo graag een zitzak (wij hebben er 2 en het is altijd feest op\ met die dingen). Enfin wij hadden dus zitzakken gekocht en die moesten ingepakt worden, jawel. Ik had al een stuk of 10 rollen inpakpapier gekocht (voor het geval we niet genoeg hadden), bleken we er maar 2 per zitzak nodig te hebben. Het duurde wel even voor dat het was ingepakt en er vielen een paar onduidelijke niet zo aardige woorden, maar het is gelukt!
Later naar de verjaardag, Man deed net alsof we alleen een verrassingsei en zelfgemaakte tekening hadden, na een half uur gingen hij en Nona die zitzakken halen en WOW wat een blijdschap op die snoetjes. Tussendoor naar het ziekenhuis, weer naar die verjaardag, mams ging nu mee, ik later mams naar huis gebracht, weer naar die verjaardag en weer een stukkie later naar huis gegaan.
Gister uitgeslapen, schoongemaakt en opgeruimd hihihihi het was net het huishouden van Jan Steen. Later naar het ziekenhuis mams halen, eten, naar het ziekenhuis, naar huis, mams thuis brengen en toen ein-de-lijk bank hangen. Wat kan een mens daar dan van genieten.
En vanochtend liep ik op de parkeerplaats van mijn werk en bedacht me 'Gut het was maar een weekend, het lijkt zo lang'.
Met mijn vader gaat het elke dag een stukje beter, donderdag gaat hij naar een verzorgingstehuis om verder aan te sterken, dus misschien nog in totaal 3 weken en dan is hij thuis. Lekker hoor! Het is echter wel zo dat zijn longen slecht zijn en blijven, daar kan niets meer aangedaan worden. Het is nu meer zijn leven zo gemakkelijk mogelijk maken.
Fije dag allemaal!
