het - niet lusten,
het - niet willen eten.
Bij Sinyo nooit een probleem geweest, die at en eet praktisch alles wat je voor zijn neus zet.
Nona niet, die is kieskeurig.
Het begon al toen ze klein was, wanneer ik haar een hap avondeten gaf, trok ze een bepaalde snoet (haar wenkbrauwen fronsden, haar neus trok ze in en haar mond maakte een bepaalde vorm).
Meteen heb je door 'Dit gaat niet goed' en sta je al klaar om de strijd aan te gaan met een frummel.
Wat deed deze frummel echter, die spuugde de hap eten (ja, sorry klinkt vies maar als een frummel het doet is het altijd anders.....) op haar mollige handje en ging eerst uitgebreid kijken wat ze nou in haar mond had gekregen. Vervolgens ging ze met haar mollige friemel vingertjes er door heen wroeten om er achter te komen dat het toch allemaal appetijtelijk is en stopte het weer in haar mond.
Dat gaat goed denk je dan.... nope.... bij hap 2 deed ze hetzelfde en begon ze een beetje te miepen en bij ap 3 was er grote protest!
Nu is ze 13 jaar en denk je dat dat voorbij is, nou ja ze spuugt het eten niet meer hand en gaat er niet door heen wroeten. Miepen en zeuren en er uuuuurren over doen, dat doet ze nog steeds.
Gister ook weer, vanaf hap 2 'Ik vind het niet lekker', 'moet ik ECHT alles opeten' en ga zo maar door.
Als ze een keer miept, maar welnee dat doet ze (bijna) elke dag.
Het is teveel wat we hebben opgeschept,
Het ziet er niet lekker uit,
We weten toch dat ze dat niet lekker vindt
Ga zo maar door.....,
vaak is ze ook meer aan het kletsen dan aan het eten, dus is het eten koud en is het HELEMAAL niet lekker...
Best vermoeiend af en toe...
Zijn jullie kinderen ook van die 'probleem' eters
