Sambal van Madame Jeanette-pepers

Omdat ik wat Madame Jeanettes had gekocht -gewoon voor de gein- moest ik er natuurlijk ook iets mee doen. En dan komt men toch al snel uit, althans ik wel, op een sambal van deze loeihete Surinaamse pepers. Indien ik sporadisch bij een Surinaams eettentje iets afhaal vraag ik altijd om sambal van Madame Jeanette maar ben daar wel zeer voorzichtig mee. Terwijl ik toch van pedis hou, maar kennelijk zit daar bij mij kennelijk ook een grens aan.

Surfend over internet kwam ik al snel op twee bijna identieke recepten uit waarvan deze, zo vermoed ik, het origineel is en die andere een copy paste. Bij deze dus de klik naar een mooi blog over de Surinaamse keuken.

Het resultaat is een adembenemende, loeihete, sambal. Ik ben overigens iets van het recept afgeweken door er ook twee rode pepers aan toe te voegen, bij gebrek aan de juiste hoeveelheden Madame Jeanette-pepers in het recept. Tijdens de bereiding schoten de tranen in mijn ogen, voelde ik het kriebelen in mijn keel en had gelukkig wel als voorzorg Sorbo-wegwerphandschoentjes aan.
Aangezien ik lenzendragend ben en talloze lullige ervaringen heb met rode pepers snijden en vervolgens uren later de lenzen uit te moeten doen, ondanks het veelvuldig wassen van de handen, kan ik het gebruik van handschoenen absoluut aanbevelen. Het is maar een tip, hoor!

Ik heb het resultaat heel voorzichtig door de rijst gebruikt. Een gevaarlijk goedje, maar lekker is dit zeker!