Ik kan goed plannen, strak ook. Geen minuut van de dag blijft onbesteed. Maar liever plan ik niet.
De huishoudelijke klusjes kan ik niet meer uit de weg dus ga ik met verstand op nul aan de slag. De eerste onderbreking doet zich voor als mijn moeder belt: "Hoe laat ben je vrijdag in Arnhem". En we keuvelen wat. Ik ga verder waar ik gebleven was, kijk uit het raam en zie tot mijn stomme verbazing M., mijn ex. Na tien jaar samen zijn we vijf jaar gelukkiguit elkaar.
M. is in de buurt en heeft iets bij zich dat 'nog van mij' is, maar nog belangrijker een bakje heerlijk geurende kip waarvan ik weet dat ik daar van ga genieten. We drinken koffie, praten, lachen om poes Lara die M. niet vergeten is en spinnend laat weten dat ze blij is, en denken in stilte terug aan de leuke dingen.
De huishoudelijke klusjes zijn een grote schoonmaak geworden en de kip heeft gezelschap gekregen van nasi gurih, sambalboontjes en seroendeng.
