Petitchef

Waar voor je geld...

Waar voor je geld... Het dorp waar ik ben opgegroeid is van een onmetelijke saaiheid, daar ben ik niet tegen opgewassen. Daarom hebben mijn moeder en ik afgesproken in Arnhem; winkelen en een hapje eten.

Voor de zekerheid reis ik via Schiphol. Het traject Leiden - Utrecht is niet alleen storinggevoelig, het is net een cake walk waar, voor de veiligheid, de snelheid niet hoger ligt dan 90 km per uur.

Ik plof neer op het treinbankje tegenover een 'strak in pak, haren in de plooi' zakenman van mijn leeftijd die druk in de weer is met zijn twee telefoons. Als hij een sandwich pakt en begint te eten rijst bij mij de vraag 'Waarom eten mannen altijd alsof ze een record moeten vestigen?' Enorme happen die niet weg te werken lijken, in een tempo waar de NS jaloers op kan zijn.

Op Schipol hoor ik muntjes kletteren op metaal en ik zie een man bij de snoepautomaat tevergeefs een poging wagen iets lekkers te bemachtigen. Met een grijns denk ik aan het verhaal dat Boudewijn enkele dagen geleden schreef.

In een bijna lege coupé concentreer ik mij op een boek waarin enkele passages mij even later doen grinniken. Het belooft een aangename reis.
Maar een paar stations later schalt door het omroepsysteem dat iedereen de trein moeten verlaten. Ik voel me verloren tussen de meute op het station waar duidelijk wordt dat door een stroomstoring geen intercity's via Utrecht rijden, 'maar stoptreinen wel' zo wordt verteld. De logica ontgaat me maar 'zij zullen het wel weten'.

De informatievoorziening is tegenstrijdig en hapert, maar loopt synchroom met de logistiek, dat dan weer wel. En zo reis ik via Amersfoort naar Utrecht om geïnformeerd te worden dat het van Amersfoort naar Ede-Wageningen had moeten zijn.
Als ik hoor dat er bussen worden ingezet besluit ik dat die optie mij meer vertrouwen inboezemt. De chauffeur, formaat: vriendelijke walrus, is niet van zins tussenliggende stations aan te doen maar wordt daar helaas nadrukkelijk op gewezen. Als ik eindelijk indut worden we bij Driebergen-Zeist de bus uit gebonjourd met de mededeling dat we met de trein verder kunnen. Voor de afwisseling wacht ik een half uur in de kou om vervolgens met trein en bus op de plaats van bestemming aan te komen. Vier treinen, twee bussen en vijf uur reizen, als dat geen waar voor je geld is.









Beoordeel dit recept:
Genereer een andere beveiligde code  =