We moeten strenger zijn of het echt gaan worden!
vote now
Eeen ouder zijn, ik vind het nog steeds, en volgens mij zal ik het altijd zo vinden, moeilijk.
Niet moelijk in de zin van groot worden, want het natje en droogje dat is makkelijk.
Nee, meer het opvoeden tot goede, beleefde, zelfstandige, zelfvertrouwende mensen.
Op dit moment zijn het aardige, lieve en soms ook chagerijnige, onbeschofte, zuchtende, zeurende kinderen.
Vooral dat onbeschofte, zuchtende en zeurende moet er nu toch een keer uit, het moet weg het is niet leuk, maar ronduit irritant.
Het antwoorden met ; Tssssssssss of met
"Moet IK dat doen waarom niet.... "
of "Moet dat NU.. "
of
"Nee, dat doe ik niet.... " (en dan komt er een excuus waarvan je denk 'Hoe komt die erop!"
Vaak komt er een discussie achter aan en de uitkomst is altijd dat ze het toch wel doen. Ik vraag me dan af waarom het op die manier moet. Wanneer ze het namelijk meteen doen is het binnen 5 minuten gebeurd.
Wanneer ze het niet meteen doen dan duurt het veel langer, omdat zij eerste moeten klagen, vervolgens gaan man en ik zeggen dat ze het moeten doen, vervolgens klagen ze weer en uiteindelijk doen ze het toch.
Vroeguh, ja het klinkt zooooo oud (maar toch is het zo), gebeurde dat niet of nauwelijks. Tuurlijk klaagde ik weleens, maar niet zo vaak. Alles gebeurde sneller en we (mijn zus en ik) luisterden beter.
Als ik er met andere over praat dan hoor ik vaak, dat ouder-kind grenzen weg zijn. Dat zou best kunnen, ik ga iig heel anders om met mijn kinderen dan dat mijn ouders met mij om gingen.
Man en ik zijn het erover eens!
Nu is er een keerpunt!
We gaan het anders aanpakken!
We moeten niet vergeten dat we strenger en standvastiger zijn. Consequent zijn we wel, maar soms vergeet ik streng te zijn en ok ok ook consequent. Heel raar, toen ze klein waren had ik dat niet, maar nu trap ik er kennelijk te vaak in.
Dochter was gister weer eens brutaal, dus ze mag een maand niet ergens logeren.
Aangezien ze vandaag bij haar vriendinnetje zou logeren is dit een grote, erge straf!
Gister wilde ze met me onderhandelen voor een andere straf!
Ik keek haar streng aan en zei: "Nee en je hoeft er niet meer over te beginnen!".
Ja, zo moet het, denk ik bij mezelf.
We moeten streng zijn en blijven het is niet allemaal rozengeur en manenschijn het is ook luisteren, mee helpen in het gezin en niet ikke, ikke, ikke.
Zucht, waren ze nog maar klein en is het niet zo dat de vader nou eenmaal strenger is dan de moeder. Ik mag toch weleens de kantjes er vanaf lopen.....
NEE zegt manlief.
Ok, zeg ik gedwee :)
(Wat overigens wel weer een pluspunt is, is dat zeer aardig en behulpzaam zijn voor hun opa en oma's. Mijn zoon spreekt ze aan met U (mijn dochter nog niet altijd), als ze wat vragen dan helpen ze meteen, niets is te veel voor die opa en oma's. )
Mijn Bekentenissen
Opmerkingen
Beoordeel dit recept:
Er zijn nog geen reacties!
