Petitchef

Vinoblog proeft Valpolicella `ripasso` van Campo Reale

Vinoblog proeft Valpolicella `ripasso` van Campo Reale



Collegablogger en #twittervolger Rienk Wopereis proeft en beoordeeld, non-profit, wijn en plaatst zijn recencies op zijn wijnweblog Vinoblog . Zoals hij zichzelf introduceert: "de zintuigen hebben het voor het zeggen op dit blog. Ogen, neus, tong en gehemelte".
Rienk nam ook onze Valpolicella classico `ripasso`van Campo Reale `onder handen` en publiceerde het volgende":

Een tijdje terug schreef ik op dit blog al over een kwaliteitsladder. Een ladder die vanuit het Gardameer wordt opgetakeld tegen de steile uitlopers van de Alpen.Ik heb het over Bardolino en Valpolicella - wijngebieden in het noorden van Italië, vlakbij de stad Verona en niet ver van het populaire vakantiemeer. Daar worden rode blendwijnen gemaakt van druiven met ronkende namen: corvina veronese, corvinone, rondinella en molinara – soms aangevuld met andere Italiaanse (barbera, sangiovese) en internationale soorten (merlot, cabernet sauvignon).

Op de onderste spot van de ladder vind je Bardolino, op de bovenste de Amarone della Valpolicella (droog) en Reciote della Amarone (zoet). De eerste heeft een lichte structuur, smaakt fruitig en eenvoudig, de laatste twee zijn extractrijk, dikdoenerig en kostbaar.
Tot zover de uitersten. Ik wil hier inzoomen op de trede net onder de bovenste. Daar vind je ripasso wijn. Of eigenlijk: ripassa. Een lokale wijnmakerstechniek die Valpolicella-wijn meer structuur, extract en alcohol geeft. Dat vertaalt zich in een vollere smaak en extra bewaarpotentieel. Sinds 2009 hangt er een DOC-label aan deze wijn.
Mooi verhaal. En vooral commercieel handig bedacht. Het woordje ripasso op het wijnlabel suggereert namelijk een betere wijn. Beter dan de vaak slappe basiswijnen (Bardolino, Valpolicella Classico) die de streek verdacht hebben gemaakt. En vooruit, ripasso’s zijn beter. Laten we zeggen: in potentie. Het zijn volle, soms tamelijk complexe wijnen die tegen een redelijke prijs worden verkocht (grofweg tussen de 12,50 en 20 euro).
Poeh, wat een aanloop.
Dan nu even zonder omhaal: alles wat ik hierboven beweer, balt zich samen in de voortreffelijke Valpolicella Classico Superiore Ripasso 2007 van CampoReale.
Een prachtig paarsrode wijn. Ruikend naar de nacht, zo diepdonker is het fruit. Of naar drop, een geur die dieper verscholen ligt in het über-aantrekkelijke aroma. Laurier ook, geflankeerd door andere delicate specerijen. En er wenkt een verleidelijk vanille zoetje. Zelfs iets bloemigs. Bijzonder aangenaam.
Het wordt nog fijner. Tussen de kaken voelt de ripasso zacht en warm. Mondvullend. Duidelijk een moderne, toegankelijke stijl. De 16 maanden houtrijping zijn hier onmiskenbaar, maar wel mooi verpakt in het geheel. In de volle smaak komt het donkere fruit terug, waarna tonen van nootmuskaat en kruidnagel de afdronk inluiden. Een afdronk die soepel van me af meandert, terwijl ik zachtjes zucht van geluk.
Een dikke aanrader, deze ripasso. En de prijs-kwaliteit? Die is met 14,50 euro meer dan in orde.
Score?Goor – matig sapje – doe nog maar een glas – ben ff naar de wijnhandel – alleen stilte is gepast
Te koop bij: Ombrerosse.nl
Bron: www.vinoblog.nl









Beoordeel dit recept:
Genereer een andere beveiligde code  =