Nazomeren in het groen

Toen Leiden in de jaren twintig van de vorige eeuw door de crisistijd veel werklozen telde werd op initiatief van gemeenteraadslid Johannes Knuttel besloten tot de bouw van een theehuis. Veel werklozen konden hierdoor met steun van het rijk aan de zware graafwerkzaamheden beginnen om een 'lustoord' voor alle lagen van de bevolking te creëren. Zo geschiedde dat halverwege 1931 het theehuis werd geopend en hoewel het diverse malen werd bedreigd door kaalslag in de oorlog en weg- en woningbouwplannen, is het er nog steeds en staat het sinds 1949 in de Leidse Hout.

De zon zit verstopt achter het wolkendek maar de temperatuur is bijzonder aangenaam, net als de wandeling naar De Leidse Hout, het toneel voor een fijne lunch. Ondanks de doordeweekse middag is het gezellig druk bij het theehuis, grenzend aan het hertenkamp midden in het groen. Een oase van rust aan de rand van de stad.

De lunchkaart kent geen verrassingen maar is erg uitgebreid met prima belegde broodjes, salades, pannekoeken, uitsmijters en tosti´s voor de kleine trek.
Eensgezind kiezen M. en ik een salade. M. die met warme geitenkaas, honing en walnoten uit de oven en die met gegrilde kip, gegrilde groenten en sour cream voor mij.
Tijdens het wachten praten we gezellig bij, aan gespreksstof geen gebrek en nippen we aan onze vers geperste jus.

Als de salades worden geserveerd loopt het water mij direct in de mond.
Door de gemengde sla, die vers en knapperig is, vind ik gegrilde courgette en paprika, rode ui en olijven.
De combinatie van de verschillende ingrediënten met de zure room met daarop een drup balsamico azijn is heerlijk.
Bijgetankt na deze lekkere lunch op deze heerlijke locatie en in prettig gezelschap keer ik huiswaarts en koester ik het fijne gevoel.