Mam, gaan we nu eindelijk Twilight kijken

Mijn dochter zeurt echt al een aantal maanden aan mijn hoofd. Samen naar de film Twilight kijken, want deel 2 wil ze zooo graag in de bios zien.
Vandaag kwamen we thuis van boodschappen, zoon moet leren, man is bij zijn moeder om de slaapkamer op te knappen, dus wij hebben ons geinstalleerd op de bank.
Thee erbij, koekjes erbij (nee geen maizenakoekjes, want die zijn al op), gordijnen dicht en hup film erin.
De film begint, ik vraag me steeds af wanneer het nu echt begint. Na een half uur wil ik het het liefst uit doen, want pffff ik vind de film saai en langdradig. Aangezien ik het mijn dochter heb beloofd om te kijken doe ik dat niet en ook niet omdat mijn dochter naast me zit.
Dus ik rek me uit,
pak wat cola erbij (nee, echt het hoeft niet op pauze zeg ik nog, maar ze heeft het al gedaan..)
ik installeer me weer op de bank en ga met volle moed weer kijken.
Eindelijk gebeurd er iets, maar dat is ook zo weer weg en (gelukkig) het einde van de film naderd.

Tja, misschien ben ik 1 van de weinige die het niets aan vond. Ach het was wel een leuke film, maar er waren zo weinig momenten die me wisten te boeien en dat is best jammer.
Ach, deel 2 is spannender (zegt dochter) dus ik ben benieuwd!