Koekjes

Koekjes, ik had er niets mee. Sporadisch at ik een café noir of een koffiekoekje wanneer deze ergens werden aangeboden. Maar sinds E. ben ik helemaal om. De koektrommel op tafel lonkte en het assortiment was divers dus van een koekjessleur geen sprake. Tijdens de vakantieperiode waarin de bezetting nogal wisselde plunderde ik elke zondag de "koekjesla" om het mezelf nog meer naar de zin te maken.
De niet zo lekkere koekjes, die er helaas weleens tussendoor schoten, propte E. gelukkig in zijn mond.

De koekjesmanie zette nog een tijdje door en toen ik eens zonder zat bood de sigarenzaak op de hoek uitkomst. Tot mijn verbazing trof ik er een zak Iced Gems aan, geen idee dat die nog bestonden. Ik had ze niet meer gezien sinds ik te oud was om in het achterhoekse bij familie, vrienden en kennissen g'lukkig nei-joar te wensen met als buit fantastische toet'n snoep met o.a. iced gems en de toen nog lekkere variant van wat ze nu likkoekjes noemen.
Zodra we weer thuis waren werden we geacht de buit, wegens de hoevelheid niet meer in zakjes maar plastic tassen, te delen en dat werden natuurlijk die vieze koetjesrepen, die vaak onderdeel van het geheel waren, maar dat is een ander verhaal.

De koekjeszin hield uiteindelijk geen stand maar nu ik voor business afreis naar E. en bedenk wat ik ga doen komt als eerste de "koekjesla" in beeld, pak ik een blok en installeer me met het lekkers, een cappuccino, favo muziek en het beeld van.....