Grrr dat gebit van mij!

Sinds vorige week donderdag is het weer zo ver. Kiespijn! Ik ben niet iemand die meteen de tandarts belt en er naar toe rent. Ik heb nl. het idee dat het wel-weer-over-gaat. Echter gaat het niet altijd vanzelf, zomaar over, althans bij mij niet.

Iedere keer als ik naar de tandarts moet dan is er wel iets, of ik heb een gaatje, of mijn vulling is niet meer je van het en moet opnieuw gedaan worden.
Vreselijk, toen mijn verstandkiezen kwamen moesten die er ook uit omdat mijn tanden in de verdrukking kwamen. Nou volgens mij werkte de verdoving niet helemaal want het deed pijn! Ik zei op een gegeven moment tegen de tandarts "Laat die kies maar zitten, het geeft niet" en wilde de stoel uitlopen.
"De kies ligt los" zei hij "Ik hoef het alleen nog maar te pakken...".
Brrr wat was dat een ramp zeg.

Nu dus weer kiespijn, morgen ga ik naar de tandarts en ik vrees het ergste.
Het wordt vast weer een verdoving en een vreselijk geluid in mijn oor van de boor en dat zuigding.

Ik moet wel zeggen dat ik altijd blij ben wanneer het weer voorbij is, maar de gedachte alleen al geeft me weer rillingen. Maar goed, kiespijn is ook niet alles en het lijkt of alles meteen pijn doet!