De stem en het gevoel

Ik heb zó geen zin om te trainen.. alweer niet. Begon ik zo goed, het werd een verslaving en nu kan ik me er bijna niet toe zetten. De drang naar het strakke lijf is even ondergeschikt.

Overtraind? Hmm.., misschien maar als ik nadenk kom ik tot de conclusie dat ik vooral 'de man met de sexy benen' mis. Niet dat ik hem zo vaak sprak maar zijn aanwezigheid en vooral zijn stem mis ik. Heerlijk vond ik het om naar zijn stem te luisteren als hij lesgaf en ik mijn rondje deed. De herkenbaarheid bij de verandering in intonatie als hij zich een moment onzeker voelde.

Ook E. heeft een stem waar ik graag naar luister. Ik hoor hem specifiek. De verandering in intonatie wanneer hij zijn eigen taal spreekt en even lekker zichzelf is.

Blij word ik als T. belt en meer praat dan antwoorden verwacht zodat ik met een glimlach naar zijn stem kan luisteren en de rust een plekje vindt.