Zelf leren eten

Nog geen paar maanden krijgt je uk ‘echt’ eten en dan breekt de volgende mijlpaal al weer aan. Meneer of Madam wil ZELF eten. Je mag niet meer helpen met klieder- en knoeiboelen tot gevolg.

Dit lijkt misschien een onmogelijke fase, maar het is juist een super goede ontwikkeling! Zelfstandigheid maakt zelfverzekerd, en dat is iets waar je je uk van jongs af aan in kan begeleiden.

Wanneer laat je je kind zelfstandig eten?Dat bepaal niet jij, maar je uk. Hij geeft het je goed genoeg aan. Zodra hij zegt, aanwijst of op een andere manier duidelijk maakt dat hij het zelf wil doen, schep jij daar de gelegenheid voor. Zo faciliteer je zijn ontwikkelingsproces. Een chique woord voor je helpt hem op die manier dat hij zichzelf goed kan ontplooien. Meestal zie je de eerste neiging om met een lepel te ‘eten’ met 11 maanden na het nemen van de sprong van opeenvolgingen (het lukt nog voor geen meter, maar het eerste proberen is er). Als een kind de sprong van programma’s heeft gemaakt zie je dat er echt happen worden gepakt en in de mond gedaan worden, en dat meerdere keren achter elkaar.

Jouw rolJouw rol is om je kind de gelegenheid te geven om zelf te kunnen eten als hij dat aangeeft. Concreet betekent dat dat je de hapjes zo voorsnijdt dat hij in staat is ze zelf te pakken (snijden is natuurlijk nog te veel voor hem). Ook ben jij er om hem aan te moedigen. Als hij iets moeilijks zelf doet, heeft hij die complimentjes en aanmoedigingen hard nodig. Verder is het aan jou om hem de juiste gereedschappen voor het eten te geven:

Een diep bord met opstaande rand
Een bord dat niet wegglijdt
Een bestek dat goed vast te houden is

Diep bord met opstaande randEen beginnend zelfstandig eter duwt met de lepel het eten weg. Dat is heel logisch. Daarom gebruiken wij ook twee stuks bestek. Een om op te scheppen, een om tijdens het opscheppen het eten tegen te houden zodat het op de lepel komt. Je snapt: voor de beginnend eter is dat nog veel te moeilijk. Dus moet je er op een andere manier voor zorgen dat het eten tegengehouden wordt. De simpelste oplossing: een bordje met een hoge rand of een kommetje.

Een bord dat niet wegglijdt

Als je eten met één lepel eet (je uk gebruikt nog geen twee bestekken), dan duw je het eten weg met je lepel. Duw je iets te enthousiast of te hard, dan schuift het bord weg. En dat is nu juist wat je uk doet. Hij wil het zelf en goed doen, dus duwt hij extra hard. Effect: het bord schuift weg. Dat werkt niet bevorderlijk bij het zelfstandig leren eten. Immers: je kind moet succeservaringen hebben. Zorg er dus voor dat je op de een of andere manier voorkomt dat het bordje weg kan schuiven. Sommige borden hebben een soort dienblad dat wegschuiven voorkomt. Er bestaan ook kunststofmatjes die ‘vastplakken’ aan de tafel. Het bijbehorende kommetje ‘plakt’ weer aan het matje.

Een bestek dat goed vast te houden is

Een kind begint met 2,5 jaar pas de fijne handspieren te ontwikkelen. Dan kan hij ook een goede pincetgreep aannemen. Dat is de houding waarin je een pen vasthoudt. De producten die je baby, dreumes of peuter vasthoudt, moeten hier dus op inspelen en dikker zijn. Een goed peuterbestekje moet dus gemaakt zijn voor kinderhandjes die nog niet zo verfijnd iets vast kunnen pakken en kunnen sturen tegelijkertijd. Jij eet immers ook niet met satéstokjes… wat in vergelijking met een babyhand net zo moeilijk zou zijn.

Oei, ik groei! eCursus; bijzondere eCursus, gebaseerd op de bestseller