Met stomheid geslagen

Boodschappen doen; het is geen hobby maar een terugkerend noodzakelijk kwaad en zeker tijdens winterse kou.
Diep weggedoken in mijn jas bedenk ik dat extra vitamines geen overbodige luxe zijn dus is mijn eerste stop de fruitafdeling van de dichtsbijzijnde super.

Sinds mijn ervaring met een prei en een kassameisje ben ik alert op wat er aan de kassa gebeurt en weeg ik in dit geval mijn fruit ook zelf.

Terwijl ik wat mooie peren uitzoek loopt een man naar de weegschaal waar hij om en om twee halve broden begint te wegen. Met open mond van verbazing kijk ik toe en zie hoe na diverse keren wegen zijn keuze valt op het halve brood van 362 gram.

Met een vriendschappelijke klap op mijn schouder en de mededeling dat mijn mond openstaat ontwaak ik uit de realiteit.