In 1903 opende Het Openbaar Slachthuis in Leiden zijn deuren en had naast het slachten van vee enkele bijzonder functies. Zo was het slachthuis gedurende bijna een halve eeuw de voornaamste leverancier van staven ijs in Leiden en omgeving en vanaf 1917 konden arme Leidenaars bij de ingerichte gaarkeuken een pannetje stamppot of soep halen.
Waar destijds het slachthuis stond is nu een compleet nieuwe woonwijk verrezen. Nieuw Leyden, met door bewoners zelfontworpen of onder architectuur gebouwde huizen. Echter een deel van het oude slachthuis aan de Pasteurstraat overleefde de slopershamer en in een van deze panden, dat tijdens de bouw van de wijk als informatiecentrum diende, is Brasserie Faassen gevestigd.
M. is, net als ik eerder, aangenaam verrast door de prettige uitstraling van het interieur bereikt door het samenspel van kleur en materiaalkeuze. We bekijken de brasserie van onder tot boven. Zo blijkt de vide een uitstekende plek voor een receptie en ontwaren we zelfs een verdieping daarboven, ingericht als vergaderruimte. Multifunctioneel.
De 20 graden die de thermometer telt doet de werkelijkheid geen recht. Het weer is prachtig en het voelt veel warmer. We geven aan graag buiten te dineren en dat is geen probleem. Er wordt naast de reeds ingedekte tafels een plek voor ons klaargemaakt
Het houten tuinmeubilair is wat behelpen. Mijn benen hebben gedurende de avond ruzie met het onderstel van het petieterige tafeltje en mijn voeten weten de juiste plek voor een comfortabele houding niet te vinden. Maar het mag de pret van een fijne avond in het vooruitzicht niet drukken. Nippend aan een pinot grigio maken we onze keuze van de kaart.
Salade de Chèvre
M. geniet van een heerlijke salade van geitenkaas, cruditees en quinoa met een citrus-vinaigrette. Een uitstekende keuze van zachte en frisse smaken voor een warme zomeravond.
Crème brûlée de foie de canard
Ondanks de warmte is mijn (discutabele) keuze gevallen op een crème brûlée van eendenlever met gegrilde chorizo en mosterdfruit. De zoete tonen op de eendenlever is een veilige maar nog altijd zeer smakelijke combi. De verrassing is de chorizo, met grillsmaak buitengewoon lekker.
Tarte Tatin de Tomates
De tarte tatin van tomaat wordt geserveerd met Rabiola Rossa en seizoensgroenten waaronder groene asperges, mais en paddestoelen en smaakt in tegenstelling tot mijn hoofdgerecht vooral zoetig.
Onglet de boeuf
Mijn bord dat niet uitblinkt in opmaak bevat een prima medium gebakken longhaas van flinke proporties en naar mijn smaak iets te zout. De jus is lekker maar wat karig, had best een flinke plens mogen zijn. Bij de in tempura gebakken broccoli is het zoutige juist een toevoeging.
We sluiten het gezellige diner af met thee en koffie en komen tot de conclusie dat culinair gezien brasserieniveau hier ruimschoots wordt overstegen.
