Zoals het was, maar dan anders...

De bus draait de korte afrit op, alles lijkt hetzelfde. Als ik het dorp in loop denk ik: "zoek de 10 verschillen" en deel die gedachte even later met K. als ik bij hem in de winkel kom buurten. "Nou, die zul je niet vinden" zegt hij. En gelijk heeft ie.

Ondanks het middaguur is het rustig op de terrassen maar in de keuken van Pizzeria La Gondola heerst al een gezellige bedrijvigheid. Ik zoek een plekje in het restaurant, om bij te komen van de reis en vooral te genieten van een lunch. Radio 538 staat aan maar mijn gedachten dwalen af. In gedachten ga ik jaren terug, naar de man die steevast naast de deur een sigaret stond te roken, een lach op zijn gezicht en Eros op de achtergrond. Een warme herinnering aan Gigi zal er altijd zijn.

Van de belegd broodjes, van de lunchkaart kies ik de fresco: kalfsvlees met tonijnmayonaise en gedroogde tomaat op ciabatta. Heerlijk vers vlees op een lauwwarme ciabatta, precies zoals ik het lekker vind, met romige tonijnmayonaise en een verrassend zoete tomaat.

Als ik me voldaan voel pak ik mijn tas en vervolg mijn weg naar het hotel. Het voelt vertrouwd en dat is fijn, maar toch ook vreemd, als toerist in "eigen" dorp.