Niet alleen bij de kids gaat het snel....

Ik vind (stiekem) dat het voor mezelf ook snel gaat.
De tijd heb ik het dan over.

Als ik praat over het uitgaan, dan zeg ik een paar jaargeleden...
Het is echter niet meer een paar jaar, maar ondertussen (schrik!) toch al 25 jaar geleden...

Als ik praat over mijn eerste werkgever, zeg ik een jaar of 5geleden...
Neee.... dat is ook al 20 jaar geleden....

Mijn vroegereh uilebril (ja, ja die heb ik gehad) praat ik ook vaak over een aantal jaar geleden..
Is ook zo fout als ik weet niet wat, want het is al 30 jaar geleden dat ik mijn eerste bril op mijn neus kreeg. (Hoera voor de lenzen!!)

Ik heb op de een of andere manier het gevoel alsof mijn leven doorgaat, maar wat achter me ligt nog dicht bij is. Raar eigenlijk, want ik weet heus wel dat het een tijd geleden is, maar het klinkt allemaal nog erger als je het over 25 of 30 jaar hebt. (Dan bedoel ik niet erg in de zin van ooooo ik wordt oud, nee meer in de zin van ooooo het gaat zo snel).

Pfff ik herrinner me ook nog als de dag van gister dat ik met mijn vriendin naar haar huis fietste om daar te eten. Ik met die uilebril op mijn neus, mijn haar kort, zij ook zo uilebril en 2 vlechten! Jaaaahhh al 27 jaar terug.

Ik groei niet meer in lengte, maar mijn herrinneringen wel.