Kleine moeite, groot plezier!

Het reizen in de Randstad en de lange reizen naar het oosten van het land doe ik bij voorkeur per trein. Als ik binnen de diverse steden van de Randstad reis vind ik het heerlijk naar het gekwebbel van pagagiers te luisteren en ze eventueel te observeren maar met een lange rit voor de boeg reis ik het liefst in de stilte coupé.

De trein is normaliter een prettig vervoermiddel, onverwachte vertragingen door tal van logistieke redenen buiten beschouwing gelaten.
Maar helaas is er een 'nieuwe' ergernis want de bedoeling van een stilte coupé is blijkbaar bij een grote groep mensen niet bekend of wordt gewoon genegeerd waardoor het regelmatig voorkomt dat gezinnen met jengelende kinderen of kletstantes met een volume waarmee ze met gemak Ahoy kunnen vullen in de coupés plaatsnemen.

Toen gisteren een tweetal jongemannen met een groep kinderen de coupé binnenstapten en ik ze vertelde dat dit een stilte coupé was bedankte een van hen me vriendelijk om in een volgende coupé plaats te nemen. Aan de andere kant van het gangpad hoorde ik een vrouw afkeurend mompelen over mijn mededeling maar ze vermeed mijn blik.
Een vijftal stations verder nam een groep plaats waarvan de dame luidkeels en onophoudelijk een gesprek voerde. Toen ik de vrouw vriendelijk attendeerde op de raamstickers en het feit dat deze betekenen dat ze zich in een stilte coupé bevond reageerde ze enigszins geschrokken en ze dempte haar stem. Aan de andere kant van het gangpad klonk nu een luid afkeurend gesis maar mevrouw vermeed wederom mijn blik.

Het is jammer dat de Nederlandse Spoorwegen klaarblijkelijk niet in staat is hun reizigers afdoende te informeren wat betreft de spelregels in de trein en dat een deel van de bevolking niet het fatsoen en het respect weet op te brengen om zich aan deze spelregels te houden.