Ik had het al door, maar wilde er nog niet aan geloven. Gisteravond gebeurde het. Sinyo en Nona hebben deze week testweek. Het is een week die ze liever overslaan, maar het is niet anders, deze week moet uitgevoerd worden.
Ik kan me niet meer herinneren hoe een testweek vroeger was (als ik die al had), maar een testweek houdt tegenwoordig in, om 08:15 op school zijn en 2 uur later, nadat je 2 testjes gemaakt hebt, mag je naar huis.
Geen punt dus, tijd zat hebben de kinderen. Houdt dit in dat er ietsje pietje meer gedaan wordt in huis. Nee. Dus wanneer Man en ik thuis komen, dan slingeren de schoenen nog in de woonkamer, ligt een tas nog op de bank, liggen de kruimels van het eten zonder bord als stille getuigen op de grond, wordt de weg naar boven belemmerd door een jas die op de trap ligt en ga zo maar door.
We roepen ze.
Ze komen chagrijnig naar beneden, melden dat ze aan het leren zijn en helemaal vergeten waren dat ze hun spullen zomaar overal hebben neer gegooid en doen hun ding.
We laten het maar even zo.
Later begint het overhoren. (Dat gebeurt mondelijk en schriftelijk).
Wat blijkt! Nona heeft bijna alles fout. Wat zeg ik, ze heeft veel te veel fout, voor iemand die braaf bezig was met leren. Man moppert op haar en zij moppert terug, terwijl ze moppert, wordt ze steeds brutaler en brutaler. Ze loopt stampend naar boven en maakt ondertussen even duidelijk dat het 'onze schuld is'.
Natuurlijk niets zo makkelijk om naar iemand anders te wijzen.
Sinyo heeft wel geleerd, ja dat was ook wat. Zijn test gaat over het mannelijk en vrouwelijk lichaam en dan vooral de verschillen. Jawel, over de penis en de vagina, sperma, eicellen, klaarkomen, mastrubatie en ga zo maar door. Hij wist het allemaal! :)
Maar goed, door het gebeuren met Nona (die vanochtend nog steeds chagrijnig was en niets zei) weet ik het zeker we hebben 2 pubers in huis! Ieder op zijn eigen manier! Gezellig he.
