Ja hoor, zei ik; "wij doen alles expres, om het jullie moeilijk te maken....". Ik zal even de voorgeschiedenis vertellen.
Vanochtend werden man en ik wakke en hij was nog erg moe.(Volgens mij heeft hij last van voorjaarsmoeheid). Hij besloot toen om vandaag een dag vrij te nemen, even lekker rustig aan doen en rommelen in huis. Ik moet helaas wel werken omdat ik een paar afspraken heb.
Onze zoon is deze week de hele week vroeg thuis omdat hij een proefwerkweek heeft. Dat houdt in 10:15 op school en 12:00 weer thuis.
Ik ging douchen en man ging dochter wakker maken en daarna naar zoon.
Toen ik klaar was met douchen liep ik naar de kamer van zoon om te kijken of hij al wakker is.
Hij kijkt me met gefronsde wenkbrouwen aan en zegt op-een-chagerijnige-toon;"Blijft pappa ECHT thuis!"
"Ja" zeg ik 'Hij is erg moe'.
Hij "Ik mag toch ook niet thuis blijven als ik moe ben?!"
Ik ; "Dat is het grote verschil van werken en naar school gaan".
Hij gaat weer liggen, trekt de dekens over zich heen en zegt ; "Jullie doen het expres he, om me in de gaten te houden".
Nee hoor zeg ik (nog altijd vrolijk) 'hij is moe'
'Niet waar' gaat zoon door "Jullie doen het expres!!"
Ik loop maar weg voordat dit gaat escaleren, op de vroege morgen heb ik daar helemaal geen zin in.
Ik vraag me af hoe hij er aan komt om te denken dat we het expres doen, ik ga bijna denken dat hij wat in zijn schild voert hhahahahaha nee hoor.
Ach ik kan van mezelf herrinneren dat toen ikzelf puber was ik het eigenlijk ook nooit zo leuk vond als mijn moeder of vader ineens vrij had. Mijn eigen planning (niets doen, tv kijken, naar het winkelcentrum erg belangrijk op die leeftijd) kwam helemaal in de war!
