Eindelijk Apeldorp

Elke keer was er iets. Een lange dag in Enschede, geen puf voor een tussenstop, bergen sneeuw of onbetrouwbare NS. Toch is er reden genoeg om naar Apeldoorn af te reizen want welke vrouw houdt niet van complimenten die haar charmeren, bevestigen of zelfs zich verlegen laten voelen.

Zoals altijd ga ik ruim op tijd van huis maar zodra ik op Schiphol bij Libris binnenwandel dreig ik de tijd te vergeten. Na een laatste begerige blik op al die boeken loop ik, terwijl ik een rol drop menthos leeg peuzel, naar het perron en ik word blij als ik Enschede op het bord zie.

Prettig is de rust in de stiltecoupé en voor ik het weet arriveer ik in Apeldoorn waar RJ me in het centrum door groepen bikers en langs rijen Harleys loodst naar het verbluffend schattige maar o zo leuke Central Park.

Central Park is... het is.... Ik zou zeggen: "Ga het ervaren!" Een van de leukste gelegenheden waar ik ooit van koffie en een bagel heb genoten. De inrichting is vol maar niet storend, speels en kleurrijk en alles is te koop. Hierdoor blijf je, op een plezierige manier, je ogen uitkijken.

We bestellen een biertje en een cappuccino en nemen er een bagel met pastrami en rode pesto bij. Van het formaat van de cappuccino, die me aan die van Granny's doet denken, word ik blij.
Ik kan me niet heugen dat ik sinds mijn verblijf in de US, twintig jaar geleden, een bagel heb gegeten. Deze bevalt me uitstekend. Het is even wat zagen maar ik krijg het zeer smakelijke gerechtje geserveerd met sla met een heerlijk zachtzoete dressing keurig weg.

We sluiten af met een koud biertje en vervolgen onze weg.