Maak deze 9 (zeer) veelgemaakte fouten niet bij het maken van chimichurri saus
Er zijn maar weinig sauzen met zoveel persoonlijkheid als chimichurri. Er zijn maar een paar bescheiden ingrediënten nodig - peterselie, knoflook, olie, azijn en oregano - om een levendige en onmiskenbare saus te maken . Dit uit Argentinië afkomstige mengsel heeft de grenzen overgestoken en bedekt tegenwoordig vlees over de hele wereld. Maar deze populariteit heeft een prijs: hoe meer het zich verspreidt, hoe meer het traditionele recept vervaagt. Zoals alles wat eenvoudig lijkt, heeft chimichurri zijn ongeschreven regels. Het is geen kwestie van het volgen van een rigide formule: elk huis heeft zijn eigen formule. Maar zelfs de meest vrije versie waardeert een bepaalde culinaire logica, een harmonie tussen rustiek en balans. Daarom is het de moeite waard om de meest voorkomende fouten onder de loep te nemen, fouten die, zonder serieus te lijken, het geheel verstoren en afbreuk doen aan de authenticiteit.
Gebruik gedroogde peterselie (of nog erger, peterselie in poedervorm).
Laten we beginnen met de basis: chimichurri wordt gemaakt met verse peterselie. En vers betekent niet dat verlepte bosje dat vergeten is onderin de groentelade. We hebben het over stevige, groene, platte blaadjes -nooit gekruld- die goed gewassen en zorgvuldig gedroogd zijn. Gedroogd is gewoon niet goed: het heeft een aardse textuur en een doffe smaak.
Overdrijven met azijn alsof het een augurk is
Zuur is essentieel, maar moet niet worden opgelegd. Een van de meest voorkomende fouten is om de saus uit balans te brengen met te veel azijn. Het resultaat: een prikkelend mengsel dat alles wegspoelt. De redelijke verhouding: drie delen olie op één deel azijn. En zelfs dan is het een goed idee om aan het eind te proeven en aan te passen.
Voeg ui, koriander of zoete paprika toe en blijf het chimichurri noemen.
Ja, koken maakt licenties mogelijk. Maar niet elke uitvinding is een verbetering. Het toevoegen van rauwe ui (te indringend), koriander (meer een groene mojo) of zoete paprika (die de kleur en het profiel vertroebelt) verandert het karakter van chimichurri radicaal. Het verandert het in iets anders. En dat is prima. Maar laten we het een andere naam geven.
Het niet laten zitten (en doen alsof het werkt)
Chimichurri is een saus van rust, niet van directheid. De smaken hebben uren nodig om zich te mengen en tot rust te komen. De rauwe knoflook, de azijn, de kruiden... ze hebben allemaal tijd nodig om met elkaar te "praten". Bereiden op het moment van braden is als het opdienen van een infusie zonder het te laten rusten: de ingrediënten hebben geen tijd gehad om te macereren of te harmoniseren.
Verwijder de kiem niet van de knoflook
Een klein gebaar dat het verschil maakt. Dat kleine centrale spruitje in de knoflook (vooral als het al is begonnen met uitlopen) voegt bitterheid toe en kan onverteerbaar zijn. Het verwijderen ervan voordat je de knoflook fijnhakt is een eenvoudige voorzorgsmaatregel die je maag en die van je gasten zullen waarderen.
Een olie kiezen met te veel persoonlijkheid
Extra olijfolie van de eerste persing is nobel, ja, maar in dit geval is het beter om een milde, zelfs neutrale olie te gebruiken. Als je een heel groene arbequina of een robuuste picual gebruikt, kan dat de rest volledig overschaduwen.
Hak fijn in blender of keukenmachine (tot puree).
Er is een ideale textuur voor chimichurri: onregelmatig maar goed gebonden. De bladeren moeten fijngehakt worden, niet gemixt. Het gebruik van een keukenmachine geeft een pasteus en ondoorzichtig resultaat. Het is beter om een mes en geduld te gebruiken, zoals de traditie voorschrijft.
Niet proeven voor het serveren
Het is even vanzelfsprekend als essentieel. Hoe vaak je het ook gedaan hebt: elke azijn is anders, elke knoflook heeft zijn eigen sterkte. Proef, pas aan, corrigeer en verfijn tot je het precies goed hebt.
Alleen gebruiken voor barbecue
Dit is geen technische fout, maar wel een onnodige beperking. Chimichurri kan geroosterde aardappelen, burrata, toast met eieren of zelfs een groentesalade verlevendigen. Een potje in de koelkast hebben staan en het buiten de ribbetjes gebruiken is gewoon profiteren van een saus die zelfs het eenvoudigste gerecht karakter kan geven.
Chimichurri saus: de perfecte touch voor je braadstukken en barbecues.
In Argentinië is er geen barbecue zonder chimichurri , en geen wonder! Deze heerlijke en veelzijdige saus versterkt niet alleen de smaak van vlees, vis en groenten, maar voegt ook een vleugje frisheid en kruidigheid toe dat hem onweerstaanbaar maakt....
In Argentinië is er geen barbecue zonder chimichurri , en geen wonder! Deze heerlijke en veelzijdige saus versterkt niet alleen de smaak van vlees, vis en groenten, maar voegt ook een vleugje frisheid en kruidigheid toe dat hem onweerstaanbaar maakt....
En jij?
Heb jij je eigen chimichurri recept? Voeg je je eigen geheime touch toe of hou je het liever bij de klassieke versie? Is jou een van deze fouten overkomen (en beken je het)? Vertel ons: hoe maak jij het klaar? We lezen je in de reacties. Want uiteindelijk heeft elke chimichurri een verhaal... en we willen dat van jou weten.
Patricia González