Bij het kauwen op één stuk kauwgom komen duizenden microplastics vrij.
We staan er zelden bij stil wat er echt gebeurt als we op een stuk kauwgom kauwen. Naast de smaak of de elastische textuur, kunnen er door dat simpele gebaar kleine plastic deeltjes in onze mond terechtkomen die we niet zien of niet opmerken, maar ze zijn er wel. Een recent onderzoek van de Universiteit van Californië in Los Angeles (UCLA) heeft aangetoond dat elke gram kauwgom wel 600 microplastics kan bevatten, die vrijkomen in een paar minuten als we erop kauwen.
Wat ontdekten de onderzoekers?
Om tot deze conclusies te komen, analyseerden de wetenschappers tien merken kauwgom, zowel synthetische als natuurlijke. Het resultaat was verrassend: in alle gevallen bleken microplastics vrij te komen wanneer ze in contact kwamen met speeksel.
Gemiddeld vonden ze ongeveer 100 deeltjes per gram kauwgom, hoewel sommige monsters tot 600 deeltjes per gram hadden. Als je bedenkt dat een stuk kauwgom meestal tussen de 2 en 6 gram weegt, hebben we het over 3000 microplastics die per stuk vrijkomen, in slechts een paar minuten.
Uit het onderzoek bleek ook dat 94% van deze deeltjes vrijkomen tijdens de eerste acht minuten van het kauwen. Met andere woorden, degenen die de neiging hebben om snel van kauwgom te wisselen, worden blootgesteld aan meer plastic deeltjes dan degenen die langer op één stuk kauwen.
Waar komen deze microplastics vandaan?
Hoewel misschien gedacht wordt dat kauwgom gemaakt van natuurlijke harsen vrij is van dit probleem, toonde het onderzoek het tegenovergestelde aan. Besmetting kan optreden tijdens het productieproces, de verpakking of de opslag van het product, ongeacht de gebruikte basis.
Vormt het een gezondheidsrisico?
Tot op heden zijn de exacte effecten van microplastics op het menselijk lichaam nog niet volledig bekend. Sommige onderzoeken brengen ze in verband met ontstekingsprocessen, oxidatieve stress en mogelijke celveranderingen, hoewel het onderzoek nog in ontwikkeling is. Wat de wetenschappelijke gemeenschap vooral zorgen baart, is hun vermogen om zich discreet en constant op te hopen in onze weefsels, waarbij kleine doses afkomstig zijn van allerlei dagelijkse bronnen: flessenwater, zeevruchten, de lucht die we inademen en nu ook kauwgom.
Hoewel de hoeveelheid die we binnenkrijgen via kauwgom relatief laag is vergeleken met andere routes, zorgt dit cumulatieve effect - dat nog niet volledig gekwantificeerd is - ervoor dat dit onderwerp nauwlettend in de gaten wordt gehouden door onderzoekers. Er is geen reden voor ongerustheid, maar wel voor voorzichtigheid en zorgvuldigheid.
Wat kunnen we doen om de blootstelling te verminderen?
Het is niet nodig om kauwgom uit ons dagelijks leven te bannen, maar enkele eenvoudige gewoonten kunnen helpen om de inname van microplastic te minimaliseren:
- Matig het gebruik: vermijd het continu kauwen van kauwgom gedurende de dag.
- Kauw langer: als je langer kauwt, komen er minder deeltjes vrij.
- Geef de voorkeur aan kwaliteitsmerken: kiezen voor fabrikanten die meer controle hebben over hun processen en grondstoffen kan de blootstelling verminderen.
Wat je niet ziet (maar wel ziet) in elk stukje kauwgom
Het UCLA-onderzoek vergroot de onzichtbare kaart van microplastics in ons dagelijks leven. Terwijl de wetenschap hun mogelijke langetermijneffecten blijft onderzoeken, kunnen we kleine, bewustere dagelijkse keuzes maken. Want soms herinnert zelfs een simpel stukje kauwgom ons eraan hoezeer we omringd zijn door details - zelfs microscopische - in onze voeding.
Patricia González