Afgelopen April was Manon standhouder op het door Perswijn en Linked-in georganiseerde wijnevenement `Grootse wijnen` Te Rotterdam
Lees onderstaand verslag van TV-kok Robert Verweij:
Groot wordt vaak gezien als beter, dat is evolutionair bepaald. Als het draait om overleven en voorplanten is groot het ding dat werkt. Grote groepen bieden meer veiligheid, een grote mond zorgt voor meer status. We voelen ons aangetrokken tot grote hoeveelheden calorierijk voedsel. Ook al neem je een om 4 uur een chemisch instantsoepje, je zou (wees 'ns eerlijk) ook best een patatje oorlog lusten.
In de economie was het tot de zomer van 2007 niet anders. Schaalvergroting, kostenreductie, commerciële slagkracht: hoe groter het bedrijf, hoe beter. Maar op het moment is groot achterhaald. Groot is niet altijd handig. Net als de speklaag van de patatjes oorlog, die eigenlijk was bedoeld voor in de tijd dat we elkaar in de jungle achterna zaten (om welke reden dan ook).
In Rotterdam was ik op het uit Social Media ontstane evenement Grootse Wijnen, Kleine importeurs. Bij kleine importeurs denk je al snel aan notoire Zuid-Frankrijkgangers die hun Opel Vectra volstapelen: jassen van de kids erover en lief kijken bij de douane. Kofferbakkenwijn dus, of "het-is-echt-Chateauneuf-maar-het-mag-er-niet-opstaan-wijn". Maar niets van dit alles: professionele aanpak, spannende wijnen. Een betere naam hadden ze niet kunnen verzinnen.
Maar waarom hebben "de kleintjes" zo'n succes? Omdat ze kleine hoeveelheden wijn kopen van kleine wijnboeren. En die zie je veel te weinig op de Nederlandse markt. Natuurlijk is die dikke Cabernet van Casillero del Diablo een mooie wijn, hij is alleen niet spannend. Maar laat me een dag snuiven aan mousserende Nebbiolo en Georgische icewine, dat maakt me een gelukkig mens.
Want is groter altijd beter? Welke door-de-crisis-geplaagde grote importeur heeft zo'n delicaat-krachtige, Manzanilla-achtige Cassis of loepzuiver-fruitige Sardijnse Vermentino? Ik ken maar weinig marketingmanagers die zoveel technische kennis hebben. Of grijsgepakte vertegenwoordigers met zoveel passie voor hun wijn. De zaal was vervuld van enthousiasme, want vrijwel iedereen kent z'n leveranciers persoonlijk. En het gezin erachter, de vertroetelde druiven, de pasgeboren puppies. En dat verkoopt. De toekomst is aan kleinschalig, persoonlijk en gepassioneerd. Hoezee.
Naast TV-kok is vinoloogRobèrt Verweijook wijndocent. Wijn en eten zijn voor hem dan ook onlosmakelijk verbonden, of zoals hij het zelf zegt: 'je moet gewoon van je obsessie je beroep maken'.
Bron: Perswijn
