13 dingen die je misschien nog niet wist over Marokkaanse thee
Misschien heb je het geprobeerd in een plaatselijke theewinkel of kreeg je het , met alle rituelen, geserveerd tijdens een reis naar Marokko. Je kunt het zelfs thuis bereiden, met verse munt en suiker, zoals de regels voorschrijven. Maar als je denkt dat Marokkaanse thee, of Moorse thee, zoals het in de volksmond heet in Spanje en atay in Marokko, alleen maar een warme drank met munt is, dan mis je de helft van de charme. Dit zoete en geurige brouwsel is ook een symbool van gastvrijheid, dagelijkse ceremonie en gedeelde kunst. De intense smaak en het glinsterende schuim aan de oppervlakte zijn geen toeval: ze zijn het resultaat van eeuwen geschiedenis, culturele invloeden en kleine, betekenisvolle gebaren. In dit artikel vertellen we je dertien interessante feiten die je misschien nog niet wist over deze fascinerende drank.
Niet geteeld in Marokko
Hoewel het onmiddellijk wordt geassocieerd met de Marokkaanse cultuur, komt Moorse thee niet uit Marokko. Marokko verbouwt geen thee, omdat het klimaat dat niet toelaat, en de soort die traditioneel wordt gebruikt (Gunpowder groene thee) wordt geïmporteerd uit China. Wat wel uniek en onderscheidend is, is de bereidingswijze.
Het is geen voorouderlijke traditie
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, maakt thee niet al sinds de oudheid deel uit van de Marokkaanse cultuur. Het werd populair in de 19e eeuw, deels dankzij de handel met Groot-Brittannië. Tot die tijd werden in Marokko vooral verse munt en pepermunt gedronken.
Het wordt erg warm gedronken, zelfs in de zomer
In Marokko wordt thee zelfs op de heetste dagen bijna kokend geserveerd. Dit is logisch in een droog klimaat: de warmte van de thee stimuleert het zweten en het zweet koelt het lichaam af als het verdampt. Bovendien helpt het hete water om bacteriën te doden, waardoor het een veilige en gezonde drank is.
Geen lepel roeren
Het is gebruikelijk om het eerste water weg te gooien
Het eerste contact van de thee met kokend water wordt niet gedronken. Het wordt gebruikt om de bladeren te "wassen", onzuiverheden te verwijderen, de smaak te verzachten en een deel van de theïne en tannines te verminderen die de drank bitter kunnen maken. Deze eerste infusie wordt weggegooid voordat er verder wordt gebrouwen.
Elk glas smaakt anders
Een curiositeit die bezoekers vaak verbaast: wanneer thee in verschillende rondes uit dezelfde theepot wordt geserveerd, verandert de smaak van de thee in elk glas. Naarmate de blaadjes in de pot trekken, verandert de intensiteit. Het laatste kopje is meestal het meest intens.
Munt mag niet drijven
In Marokko zinkt munt (of groene munt) naar de bodem van de waterkoker. Als het blijft drijven, kan het 'verbranden' in de hitte, wat resulteert in een bittere smaak die Marokkanen zorgvuldig vermijden.
Thee wordt geserveerd met schuim
Schenken (thee schenken vanaf een bepaalde hoogte) is niet alleen een elegant gebaar. Het dient om de infusie van zuurstof te voorzien, de ingrediënten te mengen en een fijn schuim te creëren dat een teken is van een goede bereiding. In Marokko is thee zonder schuim niet goed gezet.
Geserveerd in kristallen glazen, geen kopjes.
Marokkaanse thee wordt nooit in een kopje geserveerd. Het wordt gedronken in kleine glazen zonder handvat, ontworpen om zowel het ritueel als de esthetiek te benadrukken. Ze zijn meestal cilindervormig en doorzichtig, zodat je kunt controleren of de thee de juiste kleur heeft. Het is ook mogelijk om het schuim te zien, een teken dat de thee goed geserveerd is. Het glas, vaak versierd met goud of traditionele motieven, verfraait het serveren nog meer. Het kleine formaat maakt het mogelijk om meerdere rondes te serveren, wat het gesprek en het plezier van het delen verlengt.
Slurpen is niet onbeleefd
In Marokko wordt het drinken van thee, zelfs met een beetje geluid, niet als onbeleefd beschouwd. Integendeel, het is een praktische en geaccepteerde manier om de thee te koelen tijdens het drinken. Marokkaanse thee wordt zeer heet geserveerd en door er zachtjes aan te nippen kan de thee worden gedronken zonder te verbranden en komen de aroma's beter tot hun recht. Dit kleine gebaar wordt niet afgekeurd, maar maakt deel uit van het dagelijkse ritueel.
Het zoet zonder angst
Marokkaanse thee wordt heel (heel) zoet geserveerd: tussen de 30 en 50 gram suiker per pot. In sommige gebieden wordt het klontje zelfs tussen de tanden geplaatst en wordt de thee er doorheen gedronken. De zoetheid is een essentieel onderdeel van de smaak en de gezelligheid van de drank.
Thee mag niet worden geweigerd
Het weigeren van thee wordt in Marokko als onbeleefd beschouwd. Het is een symbool van welkom, vriendschap en beleefdheid en wordt altijd aangeboden voordat een gesprek, afspraak of familiebezoek begint.
Geen tijd voor thee
In tegenstelling tot de Britse thee van vijf uur, volgt Marokkaanse thee geen vast schema. In Marokko wordt het op elk moment van de dag gedronken: bij het wakker worden, bij het ontvangen van bezoek, na de lunch of gewoon als pauze. Het is meer dan een routine, het is een constante in het dagelijks leven, altijd klaar om een gesprek of een moment van rust te begeleiden.
En jij?
Kende je al deze curiosa over Marokkaanse thee? Was er een die je in het bijzonder verraste? Drink je het meestal thuis, in theewinkels of heb je het op reis ontdekt?
Vertel ons je ervaringen, je rituelen of zelfs je favoriete recept. We lezen je in de comments... en aarzel niet om dit artikel te delen met iedereen die van een goede atay houdt!
>> Hoe maak je echte Marokkaanse thee? HIER
Misschien ben je ook geïnteresseerd in:
Waarom heeft iedereen het over kefir? Ontdek het drankje van het moment!De afgelopen jaren is kefir de ster geworden van koeltoonbanken en gezondheidsblogs. Wij ontdekken alles over dit gefermenteerde drankje dat verrassende voordelen belooft!
Patricia González