MasterChef (Cookbook)
Ik ben diep, diep, diep teleurgesteld in de Nederlandse versie van MasterChef. Daar waar de Britse jury subtiel en met humor een bordje opgemaakt van het een of ander afkeurt, krijgen wij hier sinds kort op de buis je reinste afzeiktelevisie te zien. Voor de zoveelste keer wordt deze afzeikformule op een Nederlandse televisiezender toegepast en dat ben ik hélemaal spuugzat.
Ik heb respect voor de deelnemers, je moet maar durven. Ik niet, mij krijg je met geen stok de studio in. Bang om door de mand te vallen als middelmatig hobbykokje. Met m?n kop op de buis ten overstaan van half Nederland aan een wedstrijd uien snipperen deelnemen en ondertussen m?n halve vinger er af snijden wegens gierende zenuwen. Jammer van blogger Eetschrijven trouwens, die helaas moest afhaken. Ik had meer van hem willen zien.
Na twee afleveringen kijken wist ik eigenlijk genoeg. Een stal vol kandidaten die moeten rennen naar het uiteinde van de ruimte om tien ingrediënten bij elkaar te graaien. Helaas vliegen mijn gedachten dan al snel naar zo?n Rode Kruis-voedseldistributiepunt in een of ander arm en door rampspoed getroffen land. Hoe langer ik er over nadenk, hoe bozer ik word.
En dan ook nog eens afgekraakt worden door drie mannetjes. Ja, drie nare man-ne-tjes, alhoewel Peter Lute qua gedrag ruimschoots positief uitstijgt boven de andere twee: tweesterrenchef Hans van Wolde die ronduit grof in de mond is en cuisinierAlain Caron. Een Frans ADHD-opdondertje dat van de kandidaten ook verwacht dat ze ADHD-gedrag tijdens het koken vertonen, want dat ziet-ie aan als het tonen van passie. Vooral veel passie.
?Passie, ik wil passie zien,? kraait hij om de vijf minuten. Gék word ik van dit woord: een dag zonder passie is een dag niet geleefd. Staat een jongeman uit Friesland, werkzaam in het dagelijks leven bij een poelier, schutterig en verlegen zijn bordje op te maken. Wat denk je: het smaakt de jury fantastisch goed. En wat krijgt hij als commentaar: ?ik wil meer passie van je zien?. Nou, die passie lag een minuut geleden nog op het bord en heeft de jury met veel smaak opgegeten.
Na deze deceptie was ik aangenaam verrast toen ik The MasterChef Cookbook bij de firma Duikelman zag liggen. De 250 beste recepten uit vijf televisieseizoenen (2005-2009) MasterChef. De aller-, állerbeste recepten en dat liegt er dus niet om. Want zonder het ordinaire afzeiken is de Britse jury, Gregg Wallace en John Torode, wel terdege kritisch doch met de onderkoelde Britse humor. Bladerend door het boek, een beetje saai opgemaakt met hier en daar een uitstekende Master tipin een kadertje, besloot ik dat dit een goede aanschaf is. Zo kan ik weer decennialang leuke etentjes geven met dank aan al die Britse hobbykoks die met deze gerechten deel hebben genomen aan de enige echte MasterChef, uit Groot-Brittannië dus.
The MasterChef Cookbook
Uitgever: Dorling Kindersley Limited, London.
ISBN: 978 1 4053 51706.
Prijs: plusminus ? 24,95 (import)
Opmerkingen
Helemaal mee eens!!! Wat een afzeiktv en ik heb alleen nog maar de Ned. finale gezien. Ik voeg aan de leuke britse tv de australische evrsie toe. Wat een verademing!!