Chimicurri
Arme Berlusconi. Die man is dolblij voor zijn mediterrane overbuurman Spanje. Hij loopt over van de spanning en uit louter enthousiasme eigent hij zichzelf en de zijnen óók een beetje het WK toe. Nou lacht de halve wereld hem uit.
Maar wees eens eerlijk: als de Belgen winnen van een of ander land helemaal aan de andere kant van de oceaan, dan doet ook half Nederland maar al te graag alsof het nog 1829 is.
En als jouw overbuurman de loterij wint dan ben je toch zeker… nou ja, dat ligt misschien toch anders.
Ik wou maar zeggen: Berlusconi is als het kleine broertje dat nu “ook een beetje jarig” is. Gun die man dat nou.
Om hem te eren, roep ik hierbij een nieuwe stijlfiguur in het leven. De berlusconi: het aanwijzen van geheel niet ter zake doende overeenkomsten teneinde de kwaliteiten en overwinningen van een ander aan jezelf te doen toeschrijven.
Van Europa naar Zuid-Amerika, want als vertegenwoordiger van Argentinie heb ik nog een groepswedstrijd te winnen. Iedereen weet dat Italianen de beste koks van Europa zijn. Italië lijkt op een laars en Argentinie op een gympie. 
Dit lijkt me genoeg om je stem in de Lekker Hapje Cup te verwerven. Hierbij voor de aardigheid ook nog een recept:
Chimicurri met diverse dippers
Chimicurri is de groen-geel-rode topping/saus op de foto, de held van deze schaal vol hapjes. Een perfect voorbeeld van hoe de Argentijnen hun eigen zuid-Amerikaanse schwung geven aan Italiaans geinspireerde gerechten. Toe ik voor het eerst las over chimicurri (alom zeer geliefde topping/saus voor bij groenten- en vooral vleesgerechten), leek de peterselie me wat overheersend. Toch geprobeerd en… super resultaat! Ideaal voor een picknick, borrel of filmavondje.
Chimicurri.Doe in de keukenmachine en mix: ca 40 gram verse peterselie, 10 gram verse oregano, 2-3 teentjes knoflook, een kwart tot een halve rode paprikaen een kwart tot een halve gele paprika, een groen pepertjezonder zaadjes en zaadlijsten, een snuf zouten een scheut olijfolie. Tijdje laten staan en opdienen.
Gegrilde grof gesneden groenten. Dit kan van alles zijn. Ik gebruikte paprika, ui en courgette met salie. Schep de groenten om in olijflolie, voeg veel verse kruiden toe en zet in de oven op ca 200 graden. Schep regelmatig om. Zorg dat de groenten knapperig blijven.
Knoflookaardappels. Snijd aardappelsin stukken en kook gaar in pan of magnetron. Ik houd de schil er op voor extra smaak en vitaminen. Hak flink wat knoflookin stukjes. Neem een grote ovenschaal, smelt hierin boteren een scheutje olie, voeg de knoflooken verse kruiden zoals rozemarijn en/of tijmtoe, leg de aardappels er op en zet op 220 graden in de oven. Schep af en toe om. Na ca 20-30 minuten zijn de aardappels mooi goudkleurig. Je keuken ruikt heerlijk!
Balletjes. De Argentijnen kunnen niet zonder vlees, heb ik me laten vertellen. Als je ze vraagt wat ze graag eten, krijg je als antwoord wat ze het liefst op hun vlees doen. Daarom speelt chimicurri de hoofdrol in dit gerecht, en daarom staan er balletjes op deze foto. Mijn balletjes komen kant-en-klaar uit een bakje van Albert Heijn, ze heten “pikante balletjes” en hebben (heus niet alleen daarom) mijn hart veroverd.
Had ik al gezegd dat ik meeding naar de Lekker Hapje Cup 2010? Spanje ligt naast Portugal, mijn oma woont in Hoogvliet, dat ligt naast Poortugaal, dus ik moet winnen. Stemmen kan binnenkort. Stem hier.
Tip je vrienden!
