Ik heb het gehad met de winterse kou. Ik verlang naar de lente, de tijd van ontluikende knoppen tot geurende bloesem, vogelkuikens die uit hun ei breken en lammetjes met hun uitgelaten bokkensprongen. Het kan niet snel genoeg 'rokjesdag' zijn met het jaarlijks terugkerende gevoel van vrijheid.
Groundhog day, lees ik op de kalender. Behalve dat ik me herinner dat L. klaagde dat er een groundhog in de tuin zat, wat B stellig ontkende, heb ik me nooit in het beest en de traditie verdiept, en waarom zou ik.
Sinds 1841 vieren Amerikanen Groundhog Day. Als de groundhog op 2 februari ontwaakt uit zijn winterslaap, uit zijn hol kruipt en bij helder weer zijn schaduw ziet vlucht hij terug het hol in en houdt de winter nog zes weken aan.
De Christelijke feestdag Maria Lichtmess ligt ten grondslag aan Groundhog Day. Met een boerengezegde van vijf eeuwen voor C, het moment dat Kelten magische krachten toeschreven aan dieren: "Ist's an Lichtmess hell und rein, wird's ein langer Winter sein", brachten Duitse emigranten de wijsheid tesamen met een Egel naar Amerika. Omdat de aan de egel toegeschreven magie niet werd vastgesteld werd die gave toegedicht aan de plaatselijk voorkomende groundhog.
Het slechte nieuws vandaag is dat de groundhog zijn schaduw heeft gezien.
