Gremolata

Gremolata is een klassiek Italiaans receptje – op basis van citroenzeste, peterselie en knoflook - dat op velerlei vlakken inzetbaar is. Het betekend zoiets als ‘vullen’ en de Italiaan zet het in bij stoofschotels (Ossobuco), over pasta’s en crostini’s en in soep. Het is krachtig van smaak en heerlijk fris. Bovendien is het heel simpel en klaar in een handomdraai.

Zelf gebruik ik het heel graag bij vis. Heerlijk over een gegrilde tonijnsteak of bij een schol- of tongfilet in combinatie met wat geklaarde boter.

Personen: 6 a 8Tijd: 10 min.

class="alignnone size-medium wp-image-1187" title="Gremolata" src="http://dehardegarde.nl/wp-content/uploads/2011/10/Gremolata-300x225.jpg" alt="Gremolata" width="300" height="225" />

Ingrediënten:

Basis:Citroenzeste – van 1 citroenKnoflook – 2 tenenBladpeterselie – fijgehakt, 4 eetlepelsVariatie:Zwarte PeperOlijfolieBoterParmasanBasilicumAnsjovisfiletBladselderijPijnboompitten

Bereiding:

Hak de peterselie heel fijn. Schil de citroen (heel dun) met bijvoorbeeld een dunschiller. Hak de schil vervolgens ook superfijn. Hak de knoflook net zo fijn als de citroenschil. Meng de drie ingrediënten en laat een kwartier op elkaar inwerken. Feitelijk heb je nu de basis. Zelf maal ik er altijd wat versgemalen zwarte peper en een beetje zout door.

Dan even over het hakken. Ik hak alles met de hand. En veel fijner dan op de foto. Het moet 1 geheel worden. De ingredienten moeten als het ware samengaan. Wat ze op de foto doen is veel mooier. Maar minder lekker in mijn ogen. het blijven 3 losse componenten. Bovendien zijn grote brokken citroenschil of knoflook ook niet echt een genot om weg te kauwen.

Verder is het belangrijk dat je de knoflook hakt. Niet persen dus. Je sloopt de structuur en het wordt nattig. Dat is amateuristisch. Het zelfde geldt in mijn ogen voor de peterselie. Je kunt smokkelen met zo’n klein hakmolentje dat je op je staafmixer zet, maar in mijn ogen krijg je met de hand toch echt het mooiste resultaat.

Goed, je Gremolata is nu dus af. Afhankelijk van het product waar ik het bij wil gebruiken pas ik het nog wat aan. Meng het bijvoorbeeld door een klein beetje boter. Daar maak je vervolgens een rolletje van dat je in de koelkast legt. Dan kun je er mooie plakjes van snijden om het te serveren op je visje of over je aardappels. Met een beetje olijfolie maak je het vloeibaar en giet je het zo ver je krieltjes. Als je het in combintatie met geklaarde boter gebruikt, meng je het niet. Pas op het bord over elkaar gooien. Omdat geklaarde boter meestal warm verwerkt wordt, zal het de peterselie verkleuren en de knoflook van smaak veranderen – minder fris maken.

Soms voeg ik fijngemalen pijnboompitten en eventueel parmasan toe om meer tot een pesto-achtig product te komen. Dan gaat het heel goed op een bruschetta. Lekker met gerookte makreel en tuinbonen bijvoorbeeld.

Basilicum (extra of in plaats van peterselie) maakt de Gremolata iets milder. Zelf ben ik niet zo’n fan maar smaken verschillen. Het wordt iets vrouwelijker. Selderij kan een optie zijn in combinatie met soep of groente bijvoorbeeld. Denk minestrone, tuinbonen, etc.

Volgens mij is het duidelijk: Gremolata is een zeer veelzijdige Italiaanse smaakmaker, die in een handomdraai op tafel staat. Typisch zo’n “geheim van de Chef” gerechtje, in mijn ogen. Doe er je voordeel mee.