F**************ck!

Nee, dat op de foto is niet een restje nose candy. Daar doe ik niet aan. Het zijn wat restanten emaille van m'n pan. Op de plaat van mijn keramische kookmachine. Althans, de stukken van die plaat. Want de oplettende lezer zal de barsten daarin niet zijn ontgaan.

Zondag at ik een gerecht dat -onbedoeld- de prijs heeft gekregen van iets waarvoor je in een multisterren-, wat zeg ik, melkwegrestaurant, een fortuin betaalt.

Wel bedoeld was het gerecht. Puree van gerookte aardappelen. Ik rook graag, zoals wel bekend mag zijn.

Ik kookte een pondje kruimige aardappels een dik kwartiertje. Vouwde ondertussen een hoopje beukensnippers in een stuk aluminiumfolie. Prikte daar wat gaatjes in. Goot de piepers af en liet die even droogstomen. Deed het pakketje snippers onder in m'n stoompan. Zette daar het bovenste deel in en deed daar de aardappels in. Deksel erop. Zette het geheel op m'n kookplaat, zette de afzuigkap aan, en wachtte tot ik rook zou zien.

Die rook kwam, en tegelijkertijd een hoop geknetter. Emaille pannen kunnen niet keramisch. Het emaille smelt dan. En bakt vast aan de keramische plaat. Die moet je dan weer loswrikken. Met bovenstaand resultaat.

Die aardappelen heb ik lekker buiten door laten roken. Puree ervan gemaakt met een flinke klont boter en een half potje double cream. Mensen, wat was dat lekker!

Maandag de leverancier gebeld. Gaat me zo'n €850,00 kosten, dit maaltje...

Yeah...

F**************ck!