Twijfel. Zou ik dit nu wel of niet posten? Want het is best wel heel persoonlijk.
Lieve zus,
Je bent momenteel zwaar ziek. Dat zijn de woorden van de dokter deze middag. Je ligt nu al sinds woensdag op de intensieve zorgen in UZ Gent, en ik ben je al elke dag komen opzoeken. Ook al zei ik op voorhand dat ik niet zou gaan, toch is het gevoel om jou even te zien en eventueel te spreken té sterk om thuis te blijven.
Ik mis je ongelooflijk hard. Hier in huis, sms'jes, je aanwezigheid op Facebook, zelfs je irritante toiletbezoekjes 's morgens. Je moest eens weten hoe hard ik het nu haat dat ik wél altijd op de badkamer naar toilet kan gaan 's morgens. Denken dat je 'gewoon' op reis bent kan ik niet, want de waarheid is vele harder.
Telkens als ik terugkom van het ziekenhuis ben ik blij je even gezien of gesproken te hebben. Ik krijg er op een of andere manier mentale rust door, ook al is het hard om een jonge vrouw zo te zien.
Ik ben blij om te zien dat jij je strijd tegen de slechte monsters niet opgeeft. Je bent echt goed bezig, ook al blijven de resultaten even uit. Je gaat niet achteruit, en dat is ook al heel belangrijk! De verplegers vertellen ons elke keer dat we ons aan een lange strijd mogen verwachten, en dat er maar heel langzaam beterschap zal komen.
Joke, besef dat je de strijd niet alleen voert. Iedere kennis van zowel mama, papa, broer en mezelf brandt wel een kaarsje voor je. Of ze denken even aan je. Ik hoop dat dit een gevoel geeft dat je nog harder doet vechten. Ook heerst er veel ongeloof bij deze mensen. Dat klierkoorts zo een effect kan geven.. Daar zijn ze even stil van.
Ik wil dat je weet dat ik heel van aan je denk, en dat ik je enorm graag zie. Ik kijk nu al uit naar de moment dat ik je even een dikke knuffel kan en mag geven, maar tot die tijd red ik me wel met een mondmasker en een blits bezoek. Ook al zijn we voor 10 minuutjes bij jou, gemakkelijk 1,5 uur kwijt. Dat maakt ons allemaal minder uit. Als jij maar weer beter wordt..
Vandaag is een soort van feestdag voor Jonas en mij, en broer vroeg of we het gingen vieren. Wel, we gaan deze avond een cava'tje drinken in 't Oud Brughuys, maar weet dat ik ook aan jou denk. We vieren het wel eens met z'n allen zodra jij weer naar 't Oud Brughuys kan gaan. Je hebt inmiddels al 3 dame blanches van me tegoed.
Vecht nog flink verder. Ik zie je graag.
