Op 31 oktober is het Halloween. Dan mogen we elkaar de stuipen op het lijf jagen. Onmisbaar daarbij is zo’n vals grijnzende, uitgeholde pompoen met een lichtje erin. En wat doen we met het vruchtvlees? Niet weggooien! Je kunt er een lekker romig soepje van koken en van de pitten maken we een knapperige snack. Waarom zijn pompoenen zo ongeveer synoniem aan Halloween? Dat heeft alles te maken met de tijd van het jaar. Als de herfst eind oktober op z’n bontst is, zijn deze oranje reuzenvruchten in overvloed verkrijgbaar. En overvloed betekent goedkoop. Zo goedkoop zelfs, dat deze kleurrijke, voedzame vruchtgroente op grote schaal wordt ge(mis)bruikt als decoratiemateriaal. De tuincentra specialiseren zich in grillige vormen, buitenissige kleuren en oversized exemplaren. In de keuken heb je niets aan die showmodellen. Ze bezitten vaak een keiharde, moeilijk te verwijderen schil en hebben weinig smaak.
Nee, wij koks gaan voor het fraai gewelfde, geel-oranje middelmaatje van het type Hokkaido, genoemd naar het meest noordelijke Japanse eiland, waar ze oorspronkelijk zijn gekweekt. De Hokkaido heeft prachtig donker oranje, sappig en smaakvol vruchtvlees en de schil is zo zacht dat je hem in principe niet eens hoeft te verwijderen.
Volgroeid wegen ze tussen 4,5 en 7 kilo. Voor een flinke pan pompoensoep heb je ruim voldoende aan een halve. Een beetje klantgerichte groenteman verkoopt de pompoen in parten.
Aangesneden pompoen kun je, verpakt in plastic folie, een paar dagen bewaren in de koelkast. Een hele pompoen kun je op een koele, droge, vorstvrije plek laten liggen tot het weer lente wordt en dan is hij nog even lekker. Het vruchtvlees moet wel altijd gebakken of gekookt worden om die zacht zoetige, een beetje wortelachtige smaak, vrij te laten komen.
De pompoen komt ‘overgewaaid’ vanuit Noord-Amerika. Daar zijn pompoenzaden gevonden die ruim zevenduizend jaar oud zijn. De vroege ontdekkingsreizigers brachten de onbekende pompoen, dagelijks voedsel van de Indianen, mee naar Europa. Hier werd hij door hofbotanici Pepon genoemd (het Griekse woord voor grote meloen). Later door de Fransen veranderd in Pompon en door de Engelsen in Pumpion. Toen Engelse kolonisten later de oversteek maakten naar de Nieuwe Wereld en de bolle oranje vrucht veelvuldig tegenkwamen, verbasterden ze het tot Pumkin. De huidige Amerikaanse naam voor pompoen komt dus uit Europa, de pompoen zelf niet.
Het van oorsprong Keltische Halloween (met veel katholieke trekjes) kwam met de Ierse landverhuizers mee naar de VS, waar het kon uitgroeien tot een wereldwijd griezelfeest, inclusief pompoenlampions. Aanvankelijk gebruikten ze in Ierland nog verlichte uitgeholde knollen om de dolende geesten te verjagen, die rond Allerheiligen (1 november) op zoek zijn naar een levend lichaam om in te wonen. Maar zo’n grote grijnzende pompoen werkt natuurlijk nog veel afschrikwekkender.
RECEPT
Romige pompoensoep( voor 6 tot 8 personen)
halve pompoen (ca. 2 kilo)
0,5 dl zonnebloemolie
2 uien
1 grote teen knoflook
1 rood pepertje
2 stengels bleekselderij
1 eetlepel kerrie
1 liter kippenbouillon (van 2 blokjes)
halve eetlepel (appel)azijn
peper en zout
2 takjes dille
125 cl zure room
Snijd de pompoen in 4 parten en verwijder de pitten en de draden uit het hart. Schil de parten en snijd ze in stukken. Trek de draden van de selderijstengels en snijd ze in stukjes. Snipper de ui, snijd de rode peper in de lengte door en verwijder zaadjes. Pel de knoflook en snijd in vieren.
Verhit zonnebloemolie in een grote pan, fruit ui en knoflook. Roer de kerrie erdoor en warm nog even goed door. Voeg het pompoenvlees, de bleekselderij en de gehalveerde rode peper toe. Schenk bouillon erbij en laat ca. 45 minuten rustig pruttelen.
Verwijder het pepertje, voeg de azijn toe. Pureer de soep met een staafmixer. Breng op smaak met zout en peper. Hak de dille en roer erdoor. Voeg op het laatst de room toe en roer door.
Serveer de hete soep met stukjes stokbrood met geitenkaas, die even onder de grill zijn gegratineerd.
Tip: droog pitten twee dagen op keukenpapier en rooster ze in een droge hete koekenpan tot ze niet meer ploppen. Bestrooi met zout, laat afkoelen en je hebt een gezonde, knapperige, zelfgemaakte snack.
