Bij de blog Countryfile van mijn Mailmakker denk ik terug aan de jaren dat het hele gezin uren in de bus zat met meerdere overstappen en dramatische verbindingen richting de achterhoek. Het was alsof ik terugkeerde naar een stuk rust, hoewel ik nooit in de achterhoek heb gewoond, en vond het geweldig in de weidse wereld en tussen de koeien. Nog veel leuker vond ik het als het oud en nieuw was en we op nieuwjaarsdag langs familie, vrienden en kennissen gingen om nieuwjaar te wensen, de enige keer dat ik mijn best deed plat te praten, en al dat lekkere snoep te ontvangen. Hoewel ik geen fan was van de Duitse televisie zijn de herinneringen aan Didi Hallervorden nog vers, kon en kan ik dit enorm waarderen.
